നായിനാര്പതികം
പതികം – 1
ഞാനോതയമേ! ഞാതുരുവേ!
നാമതിയിലാ നര്ക്കതിയേ!
യാനോ നീയോ യാതിപരം,
യാതായ് വിടുമോ, പേചായേ,
തേനാര് തില്ലൈ ചീരടിയാര്
തേടും നാടാമരുമാനൂര്
കോനേ, മാനേര്മിഴി പാകം-
കൊണ്ടായ് നയിനാര് നായകമേ!
ആള്വായ് നീയെന്നവിയൊടീ-
യക്കൈ പൊരുള് മുമ്മലമുതിരും-
തേള്വായിടയിറ്റിരിയാമ-
റ്റേവേ, കാവായ് പെരിയോവേ!
നാള്വാടന്തം നരുനരെന
നെരുക്കിന്റതു പാരരുമാനൂര്
നാള്വാണിന്റാടാരായോ,
നാതാ! നയിനാര് നായകമേ!
വാനായ്, മലൈയായ്, വാടിയിനും
വാണാള് വീണായിഴിയുമുനെന്-
ഊനായുയിരായുടയോനാ-
യൊന്റായ് നിറൈയായ് വാരായോ
കാനായനലായ് കനൈ കടലായ്
കാരാര്വെളിയായരുമാനൂര്
താനായ് നിര്ക്കും തര്പരമുന്
താള് താ നയിനാര് നായകമേ!
ഉരുവായരുവായരുവുരുവാ-
യൊന്റായ് പലവായുയിര്ക്കുയിരായ്
തെരുളായരുളായ് തേരുരുണി-
ന്റിടമായ് നടുമാറ്റിരവടിവായ്
ഇരുളായ് വെളിയായികപരമാ-
യിന്റായന്റായരുമാനൂര്
മരുവായ് വരുവായെനൈയാള്വായ്
നാതാ! നയിനാര് നായകമേ!
പുവായ് മണമായ് പുനരസമായ്
പൊടിയായ് മുടിയായ് നെടിയോനായ്
തീവായുരുവായ് തിരിചിയമായ്
തേനാരമുതായ് തികഴ്കിന്റായ്
നീ വാ കാവായ് എനൈയാള്വായ്
നിത്താ! ചുത്താ! അരുമാനൂര്
തേവാ! മൂവാ മുതല്വോനേ!
തേനേ, നയിനാര് നായകമേ!
അരിയും വിതിയും തേടിയിനും
അറിയാ നെറിയായെരിവുരുവായ്
മരിയാ മറിമാനിടവടിവായ്
മരിയാതെയിനി വാ കാവായ്
പിരിയാതെനൈയാള്വായ് തേവ-
പ്പിരിയാപ്പെരിയോരരുമാനൂര്
പുരി വാണരുളീടും കോവേ,
പുവേ! നയിനാര് നായകമേ!
അന്റോ യിന്റോ യമതൂതര്-
ക്കന്റേ നിന്റാടാരായോ
കുന്റേ! കുടൈയേ! കോതനമേ!
കോവേ! കാവായ് കുലതേവേ,
അന്റേയിന്റേയാരടിയേ-
നായേ നീയേയരുമാനൂര്
നിന്റായുന്റാടാരായോ
നാതാ! നയിനാര് നായകമേ!
നിന്റാരടിചേരടിയാര് തം-
നിന്റാതിയലാം നീക്കി നിതം
ചന്തനമതായ് നിന്റാളും
ചന്താപമിലാ നന്മയമേ!
വന്താപമിലാതെന് മുന്നീ
വന്താള്വായേയരുമാനുര്
നിന്റായ്, നിന്റാടാരായോ
നാതാ, നയിനാര് നായകമേ!
പൊന്നേ, മണിയേ, മരതകമേ,
പുവേ, മതുവേ, പൂമ്പൊടിയേ,
മന്നേ മയിലേ കുയിലേ വന്-
മലൈയേ, ചിലൈയേ, മാനിലമേ,
എന്നേ! യിനിയാള്വായ് നീയേ
എളിയേനായേനരുമാനൂര്
തന്നന്തനിയേ നിന്റായ് നര്-
താതാ, നയിനാര് നായകമേ!
കല്ലോ മരമോ കാരയമോ
കടിനം നന്നെഞ്ചറിയേന് യാന്
അല്ലോപകലോ നിന്നടിവി-
ട്ടല്ലോ അലമായ് നിന്റടിയേന്
ചൊല്ലായ് നല്ലായ് ചുരുതിമുടി-
ച്ചൊല്ലായല്ലായരുമാനൂര്-
നല്ലാര്മണിമാതവ! കാവായ്
നാതാ, നയിനാര് നായകമേ!
പതികം – 2
എങ്കും നിറൈന്തൈതിരറ്റിമയാതവ-
രിന്പുറു ചിര്ചുടരെ
പൊങ്കും പവക്കടലിര്പടിയാതെ പടിക്കു-
ന്നരുള് പുരിവായ്
തിങ്കള് തിരുമുടി ചുറ്റി കഴുന്തിവ്യ-
തേചോമയാനന്തമേ
തങ്കക്കൊടിയേ, നമൈ തടുത്താള്
കൊള്വായ് നീ കരുണാനിതിയേ!
തീയേ തിരുവീറണിയും തിരുമേനിയി-
റ്റിങ്കളൊളിമിളിരും
നീയേ നിരൈയക്കടലിങ്കനിമഞ്ചനം
ചെയ്യാതരുള് പുരിവായ്
കായും പുനലും കനിയും കനല് വാ-
തൈവത്തൈ നിനന്തരുന്തി കണ്ണീര്
പായുംപടി പടിയിര് പരമാനന്തം
പെയ്യും പരഞ്ചുടരേ!
ചുടരേ, ചുടര്വിട്ടൊളിരും ചുടര്
ചുഴ്ന്തിരുക്കും ചുരവി ചുടര് ചുഴ്
കടലേ, മതികങ്കൈയരവങ്കടങ്കു-
കവരി ചിതിചടൈയ
വിടമുണ്ടമുതങ്കനിയും മിടര്
കണ്ടിലനായി നവനിമിചൈ
കുടികൊണ്ടതിനാലെന്കോല്
കൊന്റലര്കൊന്റൈയണിന്തു കൂവും കുയിലേ
കുയില്വാണി കുരുമ്പൈമുലൈയുമൈ
കൂടിനിന്റാടും കരുമണിയേ!
മയില്വാകനന് വന്തരുളും മണി-
മന്തിരം കൊള്മലര്മേനിയനേ,
കയര് കണ്ണിയര് കണ്കള് മുന്റും
കതിര്തിങ്കളുമങ്കിയുമങ്കൊളിരും
പുയങ്കം പുനലും ചടൈയും പുലനായി
നിരംപുതിയര് പുലനേ.
പുലനറ്റുപ്പൊരികളറ്റു പരിപൂരണ-
പോതം പുകന്റെ പുത്തേ-
ളുലകറ്റുടലോടുയിരുള്ളമൊടുങ്കമിട-
ങ്കോടുരുമ്പൊഴിന്തു
നിലൈ പെറ്റു നിരഞ്ചനമാം നിരുപാതിക-
നിത്തരങ്കക്കടലേ
അലൈ പൊങ്കിയടങ്കിമടങ്കിയല-
ങ്കോലമാക്കാതരുള് പുരിവായ്
വായിര്കുടമെന്ന വരമ്പിലെ
വക്കടലിര് പടിന്തങ്കുമിങ്കും
നായികടേതിനും നട്ടം തിരിയാ-
തനുക്കിരകം നല്കിടുവായ്
പായും മിരുകമും പരചും പടര്
പൊങ്കരവിന് പടമും ചടൈയിര്
ചായും ചിരുപിറൈയും ചരണങ്കളും
ചര്വം ചരണ് പുരിവാം.
പുരിവായിര് പുതൈന്തു മുന്നം പൊന്
മലൈയൈ ചിലൈയായ് കുനിത്തു പൂട്ടി
പുരമുന്റുമെരിത്ത പിരാന് ഉമ്പര് തമ്പിരാന്
എമ്പെരുമാന് പൊതുവായ്
പുരിയുന്നടനമ്പുവിയിര് പുലൈ നായിനേന്
അംപുതിയിറ്റിരൈപോറ്റിരിയുമ-
ചകന്മായൈ ചിക്കി തെരിന്തിലന-
ന്തോ! ചെമ്മേനിയനേ!
ചെമ്മേനി ചിവപെരുമാന് ചിരമാലൈ-
യണിന്തു ചെങ്കോല് ചെലുത്തി
ചെമ്മാന്തരം വേരറുത്തിടുവോന്റിരുമന്തിരാല്
ചിത്തചയം പെറലാം
പെമ്മാന് പിണക്കാടനെന്റും പെരും
പിത്തനെന്റും പെരിയോര് പെയരി-
ട്ടിമ്മാനിടവീട്ടിലണഞ്ചുമുയ്യും വകൈ-
യെങ്ങനന്തോയിയമ്പായ്.
ഇയമ്പും പതമും പൊരുളുമിറൈയിന്റി-
യിറൈയോഇരുക്കുമിന്ത
വിയപ്പും വെളിവാനതെങ്ങന് വിളൈയാത
വിളൈയും വിതിയെങ്കൊലൊ
ചെയിക്കും വഴിയെങ്ങനെങ്കള് ചെമ്പൊര്
ചോതിയേ! ചെന്മച്ചെരുക്കറുക്കും-
തയൈക്കെന്ന കൈമാറു ചെയ്വേന്റയാ
വാരിതിയേ തരമിറ്റമിയേന്.
തമിയേന് തപം ചെയ്തതറിയേന് ചപാ-
നായകര് ചന്നിതിക്കേ തിനമും
കവിയേന് കഴല് കണ്ടു കൈകൂപ്പികടൈ-
ക്കണ്ണീര് വാര്ത്തു കനിന്തുമിലേന്
നവിന്മാലൈ പുനൈന്തുമിലേന് നാല്വര്
നാവലര് ചൂടും തിരുവടിക്കം –
പുവി മീതെനൈയേ വകുത്തായ് പുലൈനായേന്
പിഴൈപ്പതെങ്ങന് പുകല്വായ്.
പതികം – 3
ഓമാതിയില് നിറ്കും പൊരുള് നീതാനുലകെങ്കും
താമാകി വളര്ന്തോങ്കിയ ചാമാനിയ തേവേ!
വിയോമാനലപൂനീരൊലിയോടാവി വിളക്കോ-
ടാമാതനു വാരാഇ നമുക്കായമിതാമേ.
ആമോതമുമാമിന്ത മകാമന്തിരമിതൊന്റും
നാമതു നമുക്കിന്റരുളായോ നമൈയാളും
കോകാനരുളും കൊണ്ട കുഴാം കൂവിയണൈന്താ-
ലാമോതമുമാമിന്ത മകാമന്തിരമുമെല്ലാം.
എല്ലാ ഉയിരും നിന്നുരുമെല്ലാ ഉടലും നീ
എല്ലാ ഉലകും നിന്കളിയല്ലാതവൈയില്ലൈ,
പൊല്ലാതനവെല്ലാം പൊടിചെയ്താണ്ടരുള് പൂവില്
പല്ലാരുയിരാളും പരതേവേ, ചുരകോവേ.
കോവേറു പിരാനേ, കുറിയറ്റോങ്കി വിളങ്കും
മുവേഴുലകും മോന്തമെഴും മോനവിളക്കേ,
പൂവേറുപിരാനും നെടുമാലും പൊടികാണാ-
താവേചര്കളാനാരുരുവരോരറിവാരോ.
വാരോ വരൈയോ വാരിതിയോ വാനവര്പേരും-
താരോ തരൈയോ തണ്മലരോ തര് പരനേ
യാരോ നീരറി യേനടിനായേനരുള്വായേ
നീരാറണിവോനേ, നിതമാള്വായ് നിമ്മലനേ.
നിമലാ, നിത്തിയനേ, നിര്പയനേ, നിര്ക്കുണനേ,
അവമേ പുവിനായേനഴിയാത നിതമാള്വായ്
നമനൈക്കഴലാല് കായ്ന്ത നടേചാ, നമൈ നീയേ
പുവിമീതരുള് വാരം പുരിവായേ പെരുമാനേ!
മാനേ മതി ചൂടും മറൈയോനേ, ചടൈയാടീ
വാനോര്കള് വണങ്കും വടിവേ, വന്തരുള്വായേ;
തേനേ, തെളിവേ, തീഞ്ചുവയേ, തിവ്വിയരസംത-
ന്തോനേ, തുണൈയേ, തൊന്മറൈ ഓരാറുണര്വോനേ.
ഉണര്വാരാറിവാരോരറിവായെങ്കുമിലങ്കും
ഉണര്വേ, പോക്കുവൈയേ, പോതവരമ്പിന്റിയപൂവേ,
പുനലേ, പുത്തമുതെ, വിത്തകമേ, വന്തരുണീ-
യനലേ, വെളിയേ, മാരുതമേ, മാനിലമേ വാ.
വാ വാ ചടയിര്ക്കങ്കൈ വളര്ക്കും മണിയേ, എന്-
പാവായ്, മതിയേ, പങ്കയമേ, പന്മറ മീറായ്
തേവാതികള് പോറ്റും തെളിവേ തിണ്കടല് ചേരും
നാവായ് എനൈയാള്വായ്, നതിചൂടി, നരകാരേ.
കാരേറു കയര്കണ്ണിയര് വീചും വലയിര്പ്പ–
ട്ടാരാരഴിയാതോരവമേ നീയറിയായോ
എരുതേറു പിരാനേ എതിര്വന്തെമ്മയറീരും
ചാരമുതമൊന്റീന്റരാളായേ പെരുമാനേ.
പതികം – 4
തരിചനം തിരുട്ടിരുച്ചിയാങ്കളറ്റുത്തികംപരിയായ്
പ്പരിയടനം ചെയ്യും പണ്ടിതരുള്ളം പലി കൊടുത്തു
ത്തുരിചറച്ചുട്ടു തത്തുവങ്കളറ്റുത്തനിമുതലായ്
ക്കരിചനം കണ്ട കറൈക്കണ്ടരെന് കുലതൈവമേ.
ആതാരചത്തിന് പരിപൂരണത്തിലചത്പ്പിരപഞ്ച
പാതാരകിതം പവിക്കുമപ്പട്ചം പിടിവിടാതേ
നാതപരനായി നടു നിന്റ നാടാനഴുവിയാന്മാ-
പോതം കെടുത്തു പുനരുത്തിതി വിട്ടതെന് തൈവമേ.
വാനറ്റു മണ്ണെരുപ്പരുപ്പറ്റു വനന്തി ചികുറ്റമറ്റു
കാനറ്റുകാലചക്കിരപ്പിരമമറ്റുക്കതിരൊളിയായ്
ജ്ഞാനക്കനല് കരിയറ്റു ഞാതിര്കുരുമൂലമറ്റു
മാനങ്കളറ്റു മകാമൗനമെന് കണ്മണിത്തൈവമേ.
മുപ്പത്തുമുക്കോടിയറ്റു മുമ്മുര്ത്തികള് പേതമറ്റു
കര്പ്പിതത്തൊയ് തപ്പിരപഞ്ചമാം കാനര്കമലറ്റു
മുപ്പൊരുളറ്റു മുപ്പാഴറ്റു മുത്തികള് മൂന്റുമറ്റു
മുര്പടും മുക്കട് കരുമണിക്കോവെന്കുലതൈവമേ.
വാക്കുമനമറ്റുവാന് ചുടരായ് വടിവൊന്റുമറ്റു
നോക്കുമിടങ്കണെരുങ്കി നോക്കുകൊള്ളതിചയമായ
ആക്കുമത്തിര്ക്കുമതിചുക്കമമായ് ചുയം ചോതിയായി
കക്കുമെന് കാരുണ്ണിയചാലി നമക്കുക്കുലതൈവമേ.
വിര്ത്തിയിറ്റോന്റി വിരികിന്റെ വിചുവപ്പിരമമളൈന്തും
വിര്ത്തിയിനുള്ളേ ലയിപ്പിത്തുവിര്ത്തിചത്തികലര്ന്തു
വിര്ത്തിയ വിര്ത്തികളറ്റു വിറകറ്റെരിചുടര്പോല്
ചത്തുചിത്താനന്തപൂരണച്ചെല് വഞ്ചെയനമക്കേ.
പര്മച്ചൊരുപം പിരമങ്കോണ്ടു പേതപ്പെടുത്തിനാല്
കര്മടര് പിരാരത്തകരുമത്തിനാല് കരികണ്ടതുപോല്
കര്മക്കുരുടര് കരംകൊണ്ടു കട്ടിപ്പിടിപ്പതിനോ
കര്മിച്ചിടുന്നു കരുണാകരകതിയെന്തവര്ക്കോ.
എല്ലാവുമവന് ചെയലെന്റെ മക്കള്ളോരെളിതരുളാല്
ചൊല്ലാമാര് ചൊല്ലിയ ചുക്കുമച്ചകപൊരുട്ടും വെളിയില്
പല്ലായിരംകോടിയണ്ടം പലി കൊടുത്തപ്പുവിയിര്
ചെല്ലതു ചെന്മനിവര്ത്തിവരുമോ ചിവതൈമമേ.
എല്ലാമകമകമെന്റേകപോതം വരുത്തിയതും
നില്ലാതുനിന്നില്കലര്ത്തി നീയിനാനുമറ്റിടത്തു
തൊല്ലൈയറുമെന്റു തൊന്തത്തിനിര്ക്കിടന്തെപ്പൊഴുതും
ചൊല്ലിത്തൊഴുമെന്റുയരമൊഴിക്ക ചുകക്കടലേ.
പൂരണചത്തിലചര്പ്പതമറ്റുപ്പുരാതനമാം
കാരണമറ്റുക്കരുവറ്റുക്കാര്യചങ്കര്പമറ്റു
താരണയും വിട്ടു തത്തുവംപതത്തു തിവപ്പൊരുളാം
മാരണങ്കോട്ടിയടിയറ്റ രൂപമെന് തൈവമേ.
പതികം – 5
ചിത്തെന്റുരൈക്കിര് ചടപാതകമുണ്ടതൈ പിരിഞ്ഞു
ച്ചത്തെന്റു ചൊല്ലിലചത്തുമങ്കേവന്തു ചാര്ന്തിടുമാല്
ചുത്തം കുളുര്ത്ത ചുകമെനില്തുക്കമനൈത്തുമറ്റോ
രിത്തന്മയുള്ളൊരു തൈവമെന്റുമെ മക്കുള്ളതേ.
ചിര്ചടമറ്റുച്ചെറിന്തിലങ്കിച്ചതചത്തുമറ്റു
പര്പല കാട് ചിത്തുകളറ്റുപ്പന്തനിര്മ്മോട്ച്ചമറ്റു
ചര്കരൈയിന്ചുവൈപോലന്പരുള്ളം കവര്ന്തുനിര്ക്കു-
മിത്തന്മയുള്ളൊരു തൈവതമെന്റുമെമക്കുള്ളതേ.
ഒന്റെന്റുരണ്ടെനും കുറ്റം പവിക്കുമതന്റി വെറും
കുന്റെ നിര്പള്ളമും നേരേ വിരുത്തം കുതിത്തിതിലോ
കുന്റിടും കുറ്റം കുടിന്തമ്പരുള്ളം കവര്ന്ത പിഞ്ചു-
കന്റന്റിരുവിളൈയാടലിക്കണ്ടതുലകമെല്ലാം.
ഈ ലക്കണത്തിലിരിക്കുകൈകുറ്റമെതിര്കണത്തില്
മൂലപ്പൊരുളില്ലൈമുന്റാവതില് പിന്മുടിവുമെങ്കേ
കാലത്തിലൊന്റി വിരിപ്പുള്ളതൊന്റിര് കടുപകൈയാം
മാലുമയനുമതിര് പട്ടുരുത്തിരനും മായ്ന്തിടുമേ.
മാലുമയനും മകേചുരന് രുത്തിരന് ചതാചിവനും
കാലചക്കിരപിരമത്തൈ കണ്ടു കൈകുവിത്തെവ്വുലകും
ലീലൈയിന് വൈത്തു ലയിപ്പിത്തു ലിംഗപിര തിട്ടൈചൈയ്തു
മേലിളകാതെ മെഴുകിട്ടുറൈപ്പിത്തതെന്റൈവമേ.
വേറുവേറാം വിടയങ്കള് വെറുഞ്ചടമേ പൊറിയിര്
ചേരുമപ്പോതു ചെകമ്പരമെങ്കുഞ്ചുറിന്തിലങ്കും
ചീരരുള്ചോതി ചിവചിത്പരപാനുവെഴുന്തരുളി
കുരിരുള് കോരിരുടിത്തു വെളിയിര്ക്കുലാവുമതേ.
പാരൈമ്പുലങ്ങള് പൊറിവായ്മടിന്തുപ്പകര്വരിയ
കാരണകാരിയമറ്റു കരണക്കവര് കടിന്തു
പൂരണചോതിയിര് പുത്തപുരുടപ്പുരൈകടീര്ന്തു
ചീരണമിര്ച്ചെകച്ചോതിയിര്ച്ചിന്തൈ തിറൈകൊടുപ്പേന്.
തേകമിതു തിട്ടമില്ല തിവ്വിയാനന്തത്തെള്ളമുതി-
റ്റാകമറ മുഴ്കിച്ചാതനച്ചാത്തിയച്ചാര്വൊഴിന്ത്
പോകുമ്പടിക്കുപ്പുവനേ കനാതന് കരുണൈ പുത്ത
പാകമ്പകര്ന്ത പചുങ്കോടിയോടിങ്കണൈവതെന്റോ.
പഞ്ചപ്പടും പറവൈക്കോ പരമ്പിയിപ്പഴ്മനമാം
പഞ്ചക്കളൈകൊയ്തു പുലങ്കുടിപ്പൊക്കിഴമാം
കഞ്ചിക്കുടിക്കോ കുടിയേറ്റി നീ കരുണാകരനേ
തഞ്ചന്തിരുവടിനെന്റു തമിയേന് തളരുകിന്റേന്.
എന്തക്കണത്തിലെതിരറ്റെമന് വലൈയിന് പിണിപ്പ-
റ്റന്തക്കണമകങ്കാരമിഞ്ഞാനപ്പിരകാചമുണ്ടായ്
എന്തക്കണങ്കളുമെട്ടാതിണൈര് പരചിവത്തിന്
കന്തക്കമലമലര്പതം രണ്ടും കതി നമക്കേ.