ഗ്രന്ഥങ്ങള്‍
-
സൃഷ്ടിലീലകള്‍ (569)
നീയും ഞാനുമെല്ലാം അനവധി തവണ ആവര്‍ത്തിച്ചു ജനിച്ചിരിക്കുന്നു. എന്നാല്‍ അനന്തമായ പരമസത്യത്തിന്റെ ദൃഷ്ടിയില്‍ നീയോ ഞാനോ ഈ ലോകമോ ഒന്നും ഒരിക്കലും സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടിട്ടേയില്ല. ഇതെല്ലാം ജലോപരിയുള്ള അലകള്‍…
Read More » -
ജഗന്മായ (568)
പ്രകൃതി ഭഗവാനെ തൊടുന്നമാത്രയില്‍ അതതിന്റെ പ്രകൃതിഗുണം – ചടുല പ്രകൃതി- ഉപേക്ഷിക്കുന്നു. നദി സമുദ്രത്തിലെന്നപോലെ അവള്‍ ഭഗവാനില്‍ വിലയിക്കുന്നു. ഒരുവന്റെ നിഴല്‍ അവസാനിക്കുമ്പോള്‍ ആ നിഴല്‍ അവനിലേയ്ക്ക്…
Read More » -
സൃഷ്ടിയും ബോധവും (567)
സൃഷ്ടികളും ജീവജാലങ്ങളും അവയെപ്പറ്റി അവബോധിക്കുന്നവരുടെ ഉള്ളില്‍ ബോധചൈതന്യത്തിന്റെ ഭാഗമായി നിലനില്‍ക്കുന്നു. എന്നാല്‍ അവയെപ്പറ്റി അറിവില്ലാത്തവര്‍ക്കവ അസത്താണ്. ഭൂതഭാവിവര്‍ത്തമാനകാലങ്ങളില്‍ ആത്മാവിലങ്കുരിക്കുന്ന, ധാരണകളും സ്വപ്നങ്ങളും എല്ലാം സത്യമാണ്; കാരണം ആത്മാവ്…
Read More » -
മനസ്സിന്റെ പ്രകൃതി (566)
വായുവിലെ ചലനംകൊണ്ട് ആകാശത്തെ നാം അറിയുന്നു. അതുപോലെ ബോധത്തിലെ ചൈതന്യം സുവിദിതമാവുന്നത് ആ ബോധത്തില്‍ കര്‍മ്മങ്ങള്‍ പ്രകടമാവുമ്പോഴാണ്. എങ്കിലും ചലനവും കര്‍മ്മവുമൊന്നും ബോധത്തിന്റെ ‘ഗുണ’ങ്ങളായി കണക്കാക്കാന്‍ വയ്യ.…
Read More » -
ഭ്രമാത്മകവിക്ഷേപങ്ങള്‍ (565)
ലോകചക്രം അവസാനിക്കുമ്പോള്‍ രുദ്രനായും ഭൈരവിയായും വിവരിക്കപ്പെട്ടതെല്ലാം ഭ്രമാത്മകവിക്ഷേപങ്ങളാണ്. ആ രൂപഭാവങ്ങളില്‍ അവരെ കണ്ടത് ഞാന്‍ മാത്രം. ബോധം മാത്രമാണ് നിലനില്‍ക്കുന്നത്. ഭൈരവനായോ മാറ്റ് ഏതെങ്കിലും രൂപമായോ ചിന്തിച്ചാല്‍…
Read More » -
അനന്തബോധം (564)
ഈ അനന്തബോധം തന്നെയാണ് ശിവനായും ഹരിയായും ബ്രഹ്മാവായും സൂര്യചന്ദ്രന്മാരായും, ഇന്ദ്രനായും വരുണനായും യമനായും കുബേരനായും അഗ്നിയായും വിരാജിക്കുന്നത്. പ്രബുദ്ധതയില്‍ എത്തിയവര്‍ നാനാത്വം കാണുന്നില്ല. അവര്‍ ഏകാത്മകമായ അനന്തബോധവുമായി…
Read More » -
കാളിയുടെ നൃത്തം (563)
അവളുടെ ബോധത്തില്‍ സഹജമായ അറിവുകള്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു. നിമിഷം തോറും അവളുടെ ചടുലചലനങ്ങള്‍ കൊണ്ട് വിശ്വങ്ങള്‍ സൃഷ്ടിക്കപ്പെടുകയും സംഹരിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്തു. ഒരു ബാലനില്‍ അനുനിമിഷം മാറുന്ന ശ്രദ്ധയെന്നപോലെ അവള്‍…
Read More » -
കാളി (562)
വിശ്വം മുഴുവനും നിസ്തന്ദ്രമായ ചലനം തുടരുന്നത് അവളുടെ നാടനത്തിനാലാണ്. മറ്റൊരു വിധത്തില്‍ പറഞ്ഞാല്‍ വിശ്വമാകെ നിലകൊള്ളുന്നത് അവളിലാണ്. വിശ്വം, ഒരുകണ്ണാടിയിലെന്നപോലെ അവളുടെ ദേഹത്തില്‍ പ്രതിഫലിക്കുകയാണ്. ഞാന്‍ നോക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കെ…
Read More » -
അനന്തബോധത്തിന്റെ സ്വപ്നനഗരമാണ് സൃഷ്ടി (561)
ബ്രഹ്മാണ്ഡം വീഴുന്നു എന്നോ വീഴുന്നില്ല എന്നോ എങ്ങനെ കരുതിയാലും അതിനെ താങ്ങി നിര്‍ത്താന്‍ മറ്റൊരു വസ്തുവുമില്ല. കാരണം ഈ വിശ്വമെന്ന ഭാവനയ്ക്ക് നിയതമായ യാതൊരു പരിമിതികളുമില്ല. രൂപമുണ്ടെന്ന്…
Read More » -
രുദ്രന്‍ (560)
ഈ രൂപം വെറുമൊരു ഭ്രമകല്‍പ്പന മാത്രം. ചിദാകാശം വികസ്വരമാവുമ്പോള്‍ അദ്ദേഹം ഉണ്ടാവുന്നു. ആകാശത്തു വായുവായും ജീവികളില്‍ പ്രാണനായും അത് പ്രകടമാവുന്നു. കാലക്രമത്തില്‍ എല്ലാ ചലനങ്ങളും അവസാനിച്ച് രുദ്രനും…
Read More »