ജ്ഞാനികളുടെ സാധനത്യാഗം, ഭക്തിയുടെ ആവശ്യകത, യമാദികളുടെ ലക്ഷണം- ഭാഗവതം (339)

ഒന്നിനാലും ബന്ധിക്കപ്പെടാതെ എപ്പോഴുമുള്ളത്‌, ആത്മസ്വരൂപം (131)

വാനപ്രസ്ഥന്‍ , സന്ന്യാസി എന്നിവരുടെ ധര്‍മ്മങ്ങള്‍ – ഭാഗവതം (338)

സൃഷ്ടിയില്‍ പാകപ്പിഴ ഒന്നുമില്ല (130)

വര്‍ണ്ണാശ്രമങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള ഉദ്ധവന്റെ ചോദ്യവും ഭഗവാന്റെ മറുപടിയും – ഭാഗവതം (337)

സാക്ഷാല്‍ക്കാരത്തിനാധാരം ആത്മാവാണ്‌ (129)

ഭഗവാന്‍ തന്റെ വിഭൂതി വിവരിക്കുന്നു – ഭാഗവതം (336)

വിശ്വാസത്തിനു മാറ്റം വരാം, പക്ഷെ സത്യം മാറുകയില്ല (128)

യോഗത്താല്‍ ലഭിക്കാവുന്ന സിദ്ധികള്‍ – ഭാഗവതം (335)

മൗനമാണ്‌ പരിപൂര്‍ണ്ണജ്ഞാനം (127)

ഭക്തിയുടെ അഭിവൃദ്ധി, യോഗം സാധിക്കുവാനാവശ്യമായ സാധന – ഭാഗവതം (334)

തന്റെ സ്വരൂപത്തെ അറിയാന്‍ അന്യരോട്‌ ചോദിക്കുകയോ? (126)

സത്വഗുണത്തിന്റെ മേന്മ, യോഗത്തിന്റെയും സാംഖ്യത്തിന്റെയും രഹസ്യം – ഭാഗവതം (333)

പൂര്‍ണ്ണമായിരിക്കെ എന്തിനപൂര്‍ണ്ണത്വം തോന്നുന്നു? (125)

നൂലിനെ കൂടാതെ തുണിക്ക്‌ നിലനില്‍പ്പില്ല തന്നെ – ഭാഗവതം (332)

ചിന്തയറ്റു ചുമ്മാതിരിക്കുന്നതാണ്‌ ശാന്തി (124)

എന്താണ്‌ ഭക്തി? ഭക്തലക്ഷണങ്ങള്‍ എന്തെല്ലാം? – ഭാഗവതം (331)

ഞാനാരാണെന്ന നിരന്തരവിചാരത്താല്‍ ഞാനില്ലാതെയാകുന്നു (123)

എല്ലാം ഒന്നെന്ന അറിവ്‌ ഭയനാശകം – ഭാഗവതം (330)

ഫലാപേക്ഷയില്ലാത്ത കര്‍മ്മം ഉല്‍കൃഷ്ടമാണ്‌ (122)

ദേഹാഭിമാനം നിമിത്തം ആത്മാവിനുണ്ടാകുന്ന സംസാരം – ഭാഗവതം (329)

അറിയുന്നവന്‍ അറിയപ്പെടുന്ന വസ്തുക്കളോട്‌ ചേര്‍ന്നത്‌ അറിവ്‌ (121)

ശരീരബോധത്തെ ഉപേക്ഷിക്കുക – ഭാഗവതം (328)

സ്ഥലകാലങ്ങള്‍ നമുക്കുള്ളിലാണ്‌ (120)

വിജ്ഞാനസാരത്തിന്റെ സ്രോതസ്സ് – ഭാഗവതം (327)

മനശ്ശാസ്ത്രം അവസാനിക്കുന്നിടത്താണ്‌ വേദാന്തം തുടങ്ങുന്നത്‌ (119)

പൂര്‍വ്വജന്മങ്ങള്‍ ഓര്‍‍മ്മിക്കപ്പെടുന്നില്ല (ജ്ഞാ. 4.3-4)

ഉദ്ധവന് ഭഗവാന്റെ ഉപദേശം – ഭാഗവതം (326)

അനാത്മാവിനെ താനെന്നഭിമാനിച്ചതാണജ്ഞാനം (118)

ദ്വാരകയില്‍ ദേവന്മാരുടെ വരവ് – ഭാഗവതം (325)