യാതൊരു കര്‍മ്മത്തിന്റേയും കര്‍ത്താവ്‌ നാമല്ല (133)

മനസ്സിന്റെ സഹജഭാവം അസ്വസ്ഥതയാണ് (132)

മനസ്സിന്റെ നാശം പരബ്രഹ്മ പ്രാപ്തി (131)

ഇന്ദ്രിയങ്ങള്‍ മനസ്സില്‍നിന്നുണ്ടായതാണ്‌ – തിരിച്ചല്ല (130)

മനസ്സാണ്‌ സ്വര്‍ഗ്ഗനരകങ്ങളെ നിശ്ചയിക്കുന്നത് (129)

കാണപ്പെടുന്ന ഈ ലോകം മനസ്സിന്റെ സൃഷ്ടിയാണ്‌ (128)

ദുര്‍വാസനകളാകുന്ന കയറാല്‍ ബന്ധിതനായ രാജാവ് (127)

വിജ്ഞാനിയെപ്പോലും മായ കീഴടക്കുന്നു (126)

സ്വയം മനസ്സിന്‌ ഒന്നും ചെയ്യാനാവില്ല എന്നതാണ്‌ സത്യം (125)

മൂഢന്‍ മാത്രമേ സ്വന്തം ആശയങ്ങളില്‍ മോഹിതനാവൂ (124)

ലോകമെന്നത്‌ ഒരാശയം എന്നതിനപ്പുറം ഒന്നുമല്ല (123)

വ്യക്തിഗതബോധം പരമപുരുഷനില്‍ നിന്നുത്ഭവിച്ചതാണ്‌ (122)

അവിദ്യ ഒരുവനെ അര്‍ത്ഥശൂന്യമായ പരിഭ്രാന്തിയില്‍ ആഴ്ത്തുന്നു (121)

മനസ്സിനെ സ്വപ്രയത്നത്താല്‍ മുക്തിമാര്‍ഗ്ഗത്തിലേയ്ക്ക്‌ നയിക്കണം (120)

ആഴത്തില്‍ നിരീക്ഷിക്കുമ്പോള്‍ മനസ്സ്‌ ശാന്തമായി പരമസുഖം കളിയാടുന്നു (119)

ഉണ്മയായുള്ളത്‌ അനന്താവബോധം മാത്രം (118)

കര്‍മ്മങ്ങള്‍ അവസാനിക്കുമ്പോള്‍ മനസ്സും അവസാനിക്കുന്നു (117)

അനന്തതയാണ്‌ ജീവജാലങ്ങളടക്കം എല്ലാം (116)

ഈ പ്രപഞ്ചം പരബ്രഹ്മത്തില്‍നിന്നും ഉണ്ടായതാണ് (115)

മാനസികശരീരവും മാംസനിബദ്ധ ശരീരവും. (114)

ബോധം തന്നെയാണ്‌ സൂക്ഷ്മശരീരവും സ്ഥൂലശരീരവും ആവുന്നത് (113)

അനന്താവബോധം സര്‍വ്വവ്യാപിയാണ്‌ (112)

മനസ്സുതന്നെയാണ്‌ ലോക സൃഷ്ടാവും പരമപുരുഷനും (111)

ജ്ഞാനികള്‍ കര്‍മ്മങ്ങളെ ത്യജിക്കാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല (110)

ചക്രവര്‍ത്തിപദം, ദേവേന്ദ്രപദവി, എല്ലാം വെറും നിസ്സാരം (109)

വിശ്വനിര്‍മ്മിതി എന്ന ആശയം108)

ജ്ഞാനമുണരുമ്പോള്‍ ദ്വന്ദതയില്ലാതാവുന്നു. (107)

സദ്സംഗം ആസ്വദിക്കുന്നവര്‍ക്ക്‌ ദുരിതങ്ങള്‍ അനുഭവിക്കേണ്ടി വരികയില്ല (106)

ഏകത്വമൊ അനേകത്വമോ സത്യമായി നിര്‍വ്വചിക്കാനാവില്ല (105)

ആത്മജ്ഞാനത്തിന്റെ വെളിച്ചത്തില്‍ എല്ലാ അനുഭവങ്ങളും പ്രദീപ്തമാവുന്നു (104)