പരമപ്രേമമാകുന്നു ഭക്തിയുടെ സ്വരൂപം (133)

ആത്മസാക്ഷാത്കാരമാകുന്ന കൈവല്യമഹാസമുദ്രം (132)

ജ്ഞാനം അനന്തമാകുമ്പോള്‍ ജ്ഞേയം അല്പമായിത്തീരും (131)

വിവേകികള്‍ക്കു മനസ്സ് ആത്മാവാണെന്ന ഭാവന ഇല്ലാതാകുന്നു (130)

പ്രപഞ്ചമെന്നതു മാനസികവും ഭൗതികവും ചേര്‍ന്നതാണ് (129)

വാസനകള്‍ കാര്യകാരണബന്ധത്താല്‍ സംഘടിതമാണ് (128)

മനുഷ്യരില്‍ എല്ലാ വാസനകളും ഉറങ്ങിക്കിടക്കുന്നു (127)

പഞ്ചഭൂതങ്ങളും ചിത്തവും അത്യന്തഭിന്നമായ വസ്തുക്കളല്ല (126)

മനുഷ്യനില്‍ ദേവപ്രകൃതി ബദ്ധമായി കിടക്കുന്നു (125)

പല തരത്തിലുള്ള യോഗ സിദ്ധികള്‍ (124)

സര്‍വദുഃഖങ്ങള്‍ക്കും കാരണം അജ്ഞാനമാകുന്നു (123)

പരമപദം ചിത്തത്തെയും അതിക്രമിച്ചതാകുന്നു (122)

യോഗിക്കുണ്ടാവുന്ന അഷ്‌ടൈശ്വര്യപ്രാപ്തി (121)

യോഗി ഏതു വസ്തുവിലും അഹംഭാവന ചെയ്‌വാന്‍ ഇച്ഛിക്കുന്നു (120)

സ്വാര്‍ത്ഥസംയമത്താല്‍ പുരുഷജ്ഞാനം ഉണ്ടാകുന്നു (119)

ശരീരത്തിന്റെ സന്നിവേശവിശേഷത്തെ യോഗി അറിയുന്നു (118)

അനന്തവീര്യം ഓരോരുവനും സ്വാധീനമാണ് (117)

നമ്മുടെ ഓരോ അനുഭവവും ഓരോ ചിത്തവൃത്തി രൂപത്തിലുണ്ടാവുന്നു (116)

ചിത്തം ഏകാഗ്രമായാല്‍ കാലത്തെപ്പറ്റിയുള്ള ബോധം അസ്തമിക്കും (115)

സംയമസ്‌ഥൈര്യം സിദ്ധിച്ചവനു സര്‍വ്വശക്തികളും അധീനമാവുന്നു (114)

ജന്മലാഭം ആനന്ദമായി തോന്നാന്‍ (113)

പ്രാണനെ സ്വാധീനമാക്കാനുള്ള സുഗമോപായം (112)

സുകൃതിയുടെ ലക്ഷണം (111)

ദുഷ്‌പ്രവൃത്തികളില്‍നിന്നു വിരമിക്കേണ്ടതിന്റെ ആവശ്യകത (110)

യോഗവിരോധിപ്രത്യയങ്ങളെ നിരോധിക്കാന്‍ വിപരീതഭാവനകളെ ഉളവാക്കണം (109)

സത്യാന്വേഷണത്തിന്റെ ഏഴു പടികള്‍ (108)

അവിദ്യനിമിത്തമാണ് ആത്മാവിനു പ്രകൃതിയോടു സംബന്ധമുണ്ടാവുന്നത് (107)

ലോകത്തോടുള്ള സക്തി പരിത്യജിച്ച് സ്വതന്ത്രരാകുക. – സ്വാമി വിവേകാനന്ദന്‍

ദേഹവുമായി ആത്മത്വേന ബന്ധിക്കുക നിമിത്തമാണു സുഖദുഃഖങ്ങളുണ്ടാകുന്നത് (106)

മനുഷ്യന്റെ യഥാര്‍ത്ഥസ്വരൂപമായ ആത്മതത്ത്വം (105)