ചിന്മാത്രപുരുഷന്‍ എന്ന തത്ത്വം (104)

ബാഹ്യവിഷയങ്ങളോട് താദാത്മ്യം വരുന്നതു കൊണ്ടാണ് ദുഃഖിയാവുന്നത് (103)

ഇഹത്തെ ത്യജിക്കുന്നതുകൊണ്ടേ പരം ലഭിക്കൂ (102)

നാം തന്നെയാകുന്നു നമ്മുടെ നാഥന്‍മാര്‍ (101)

വിദ്വാന്മാരില്‍പ്പോലും രൂഢമൂലമായ ജീവിതാസക്തിയാണ് ‘അഭിനിവേശം’ (100)

അനിത്യതയെ നിത്യതയായി തോന്നുന്നത് അവിദ്യ മൂലമാണ് (99)

മനോജയമില്ലാത്തതുകൊണ്ടാണു ദുഃഖമുണ്ടാകുന്നത് (98)

സാരവത്തായതു ഗ്രഹിക്കുക, അതാണു ജ്ഞാനാഭ്യാസരഹസ്യം (97)

സനാതനമായ ആത്മവസ്തു അമൃതവും അവ്യയവുമാകുന്നു (96)

ചിത്തൈകാഗ്രതയ്ക്കുള്ള പ്രതിബന്ധങ്ങള്‍ (95)

സമാധി പ്രജ്ഞയുടെ നിശ്ശേഷവിഷയവും അതീന്ദ്രിയവുമാകുന്നു (94)

നിര്‍വിതര്‍ക്ക സമാധി (93)

സമാധിസ്ഥനായ യോഗി ശുദ്ധസ്ഫടികമണിപോലെയാണ് (92)

ചിത്തത്തെ ധാരണ ചെയ്യേണ്ട വിധം (91)

പ്രാണനും സ്മൃതിയും (90)

ആത്മസംയമനംകൊണ്ട് യാതൊന്നും നഷ്ടമാകുന്നില്ല (89)

രോഗികള്‍ക്കു യോഗികളാകുവാന്‍ സാധ്യമല്ല (88)

സത്‌സംഗത്തെക്കാള്‍ പവിത്രതരമായിട്ടൊന്നു ലോകത്തിലില്ല (87)

‘ഓം’കാരത്തിന്റെ പ്രാധാന്യം (86)

ഈശ്വരന്‍ തന്നെയാണ് ആദ്യഗുരു (85)

നിരതിശയ ജ്ഞാനത്തെയാണ് ഈശ്വരന്‍ എന്നു പറയുന്നത് (84)

അസംപ്രജ്ഞാത സമാധിയാണ് കൈവല്യം തരുന്നത് (83)

സമസ്തപ്രകൃതിയും തമസ്സ്, സത്ത്വം, രജസ്സ് എന്ന മൂന്നു ഗുണങ്ങള്‍ ചേര്‍ന്നതാണ് (82)

വൈരാഗ്യമാകുന്നു മുക്തിക്ക് ഏകമാര്‍ഗ്ഗം (81)

ദുര്‍വൃത്തികളെ സദ്‌വൃത്തികളെക്കൊണ്ടു നിരോധിക്കണം (80)

ആരാണ് യഥാര്‍ത്ഥ യോഗി ? (79)

ശാന്തചിത്തനായ മനുഷ്യന്‍ ചിത്തവൃത്തികളെ നിരോധിച്ചവനാണ് (78)

യഥാര്‍ത്ഥപുരുഷന്‍ മനസ്സിന്റെ പിന്നിലാണ് (77)

അദ്ധ്യാത്മജീവിതത്തിന്റെ ആദ്യഘട്ടംതന്നെ ബുദ്ധിക്കപ്പുറത്താണ് (76)

പരമാണുക്കളില്‍നിന്നുടലെടുത്തവ അതിലേയ്ക്ക് തന്നെ മടങ്ങുന്നു (75)