സത്തായി ഉള്ളതെന്നും സത്തായിത്തന്നെ നിലകൊള്ളും (356)

വൃത്തിയിലേ സൃഷ്ടിയുള്ളൂ (389)

സ്വതന്ത്രമായി ശ്രദ്ധയ്ക്ക് നിലനില്‍പില്ല (17-3)

എന്താണു സത്യദര്‍ശനം? (355)

പ്രവചനങ്ങള്‍ മനോമയമാണ് (388)

ശ്രദ്ധ ഗുണങ്ങളില്‍ ലയിക്കുന്നു (17 – 2)

സ്വപ്നത്തിലെ ദേഹം എവിടെയാണ് ഉണ്ടായി നിലകൊള്ളുന്നത് ? (354)

‘ഈശ്വരാ, നീ എല്ലാം ചെയ്യൂ’ (387)

ഇന്ദ്രിയങ്ങള്‍ക്ക് അങ്ങ് ബ്രഹ്മമായി അനുഭവപ്പെടുന്നു (17-1)

പ്രാണാപാനന്മാരുടെ സംഗമക്ഷണത്തിലാണ് ആത്മസത്യം വെളിപ്പെടുന്നത് (353)

ഈ ലോകം തന്നെ ചൈതന്യമയമാണ് (386)

ശ്രദ്ധാത്രയവിഭാഗയോഗം (17)

പ്രാണായാമത്തിന്റെ എകലക്ഷ്യമായ അനന്താവബോധത്തെ ഞാന്‍ നമസ്കരിക്കുന്നു (352)

സത്തും ചിത്തും ചേര്‍ന്ന് വിശ്വമായിത്തീരുന്നു (385)

പ്രാണനും അപാനനും (351)

ശുദ്ധജ്ഞാനത്തില്‍ വസ്തുക്കള്‍ വിഷയീകരിക്കപ്പെടുകയില്ല (384)

വേദങ്ങളോട് ഏകനിഷ്ഠയുള്ളവര്‍ക്ക് അമംഗളം സംഭവിക്കുകയില്ല (16-24)

പ്രാണായാമത്തെ അറിയുക (350)

ആരുടെ പേരും ഒന്നാണ് – ‘ഞാന്‍’ (383)

കാമക്രോധാദികളില്‍ മുഴുകുന്നവന്‍ ആത്മഘാതകിയാണ് (16-23)

ഉത്തമമായ ദര്‍ശനം അനന്തമായ അവബോധത്തിന്റേത് മാത്രമാണ് (349)

ദുര്‍ഗ്ഗുണങ്ങള്‍ ഉപേഷിച്ചാലേ ശ്രേയസ് ഉണ്ടാകൂ (16-22)

ഒരേ ഒരു സത്യത്തില്‍ ഹൃദയമുറപ്പിക്കുക (348)

ജ്ഞാനത്തില്‍ അജ്ഞാനം (382)

കാമം, ക്രോധം, ലോഭം – ആത്മാവിന് അനര്‍ത്ഥഹേതുകങ്ങള്‍ (16-21)

ഭ്രമാത്മകമനസ്സിനേ ലോകം ഉണ്മയാണെന്ന് തോന്നൂ (347)

അഹന്തയറ്റാല്‍‌ ആത്മാനുഭൂതിയുണ്ടാകുന്നു (381)

ദുര്‍ഗ്ഗുണങ്ങളുടെ ഉടമകളായവരുമായുള്ള സഹവാസം വര്‍ജ്ജിക്കണം(16-20)

യുഗസൃഷ്ടികളെപ്പറ്റിയുള്ള സങ്കല്‍പം (346)

സ്ഥിരമായും സുഖമായും ഇരിക്കുന്നതാണ് ആസനം (380)