വിജ്ഞാനിയെപ്പോലും മായ കീഴടക്കുന്നു (126)

ഞാനാണ് എല്ലാറ്റിന്‍റേയും പരമമായ ലക്ഷ്യം (ജ്ഞാ.9.18)

സ്വയം മനസ്സിന്‌ ഒന്നും ചെയ്യാനാവില്ല എന്നതാണ്‌ സത്യം (125)

പരമാത്മാവായ ഞാന്‍ തന്നെയാണ് എല്ലാം (ജ്ഞാ.9.16 – 17)

മൂഢന്‍ മാത്രമേ സ്വന്തം ആശയങ്ങളില്‍ മോഹിതനാവൂ (124)

ലോകമെന്നത്‌ ഒരാശയം എന്നതിനപ്പുറം ഒന്നുമല്ല (123)

യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ ഉളളതു ഞാന്‍ മാത്രം (ജ്ഞാ.9.15)

വ്യക്തിഗതബോധം പരമപുരുഷനില്‍ നിന്നുത്ഭവിച്ചതാണ്‌ (122)

ഭഗവല്‍പ്രാപ്തിക്കായി ഭജിക്കുന്നവര്‍ പശ്ചാത്തപിക്കാനിടയുള്ള പ്രവൃത്തി ചെയ്യില്ല (ജ്ഞാ.9.14)

അവിദ്യ ഒരുവനെ അര്‍ത്ഥശൂന്യമായ പരിഭ്രാന്തിയില്‍ ആഴ്ത്തുന്നു (121)

മഹാത്മാക്കള്‍ സാത്ത്വിക പ്രകൃതിയെ അശ്രയിക്കുന്നു (ജ്ഞാ.9.13)

മനസ്സിനെ സ്വപ്രയത്നത്താല്‍ മുക്തിമാര്‍ഗ്ഗത്തിലേയ്ക്ക്‌ നയിക്കണം (120)

യഥാര്‍ത്ഥജ്ഞാനം നേടിയില്ലെങ്കില്‍ മറ്റു കര്‍മ്മങ്ങളും അറിവും നിഷ്പ്രയോജനം (ജ്ഞാ.9.12)

ആഴത്തില്‍ നിരീക്ഷിക്കുമ്പോള്‍ മനസ്സ്‌ ശാന്തമായി പരമസുഖം കളിയാടുന്നു (119)

മൂഢന്മാര്‍ പരമതത്വത്തെ അറിയുന്നില്ല (ജ്ഞാ.9.11)

ഉണ്മയായുള്ളത്‌ അനന്താവബോധം മാത്രം (118)

കര്‍മ്മങ്ങള്‍ അവസാനിക്കുമ്പോള്‍ മനസ്സും അവസാനിക്കുന്നു (117)

അനന്തതയാണ്‌ ജീവജാലങ്ങളടക്കം എല്ലാം (116)

ഈ പ്രപഞ്ചം പരബ്രഹ്മത്തില്‍നിന്നും ഉണ്ടായതാണ് (115)

മാനസികശരീരവും മാംസനിബദ്ധ ശരീരവും. (114)

ബോധം തന്നെയാണ്‌ സൂക്ഷ്മശരീരവും സ്ഥൂലശരീരവും ആവുന്നത് (113)

അനന്താവബോധം സര്‍വ്വവ്യാപിയാണ്‌ (112)

മനസ്സുതന്നെയാണ്‌ ലോക സൃഷ്ടാവും പരമപുരുഷനും (111)

ജ്ഞാനികള്‍ കര്‍മ്മങ്ങളെ ത്യജിക്കാന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല (110)

ചക്രവര്‍ത്തിപദം, ദേവേന്ദ്രപദവി, എല്ലാം വെറും നിസ്സാരം (109)

വിശ്വനിര്‍മ്മിതി എന്ന ആശയം108)

ജ്ഞാനമുണരുമ്പോള്‍ ദ്വന്ദതയില്ലാതാവുന്നു. (107)

സദ്സംഗം ആസ്വദിക്കുന്നവര്‍ക്ക്‌ ദുരിതങ്ങള്‍ അനുഭവിക്കേണ്ടി വരികയില്ല (106)

ഏകത്വമൊ അനേകത്വമോ സത്യമായി നിര്‍വ്വചിക്കാനാവില്ല (105)

ആത്മജ്ഞാനത്തിന്റെ വെളിച്ചത്തില്‍ എല്ലാ അനുഭവങ്ങളും പ്രദീപ്തമാവുന്നു (104)