ഇശ്ചയും ദ്വേഷവും (ജ്ഞാ.13-5,6 -5)

അജനും മാറ്റങ്ങള്‍ക്കു വിധേയമല്ലാത്തതായുമുള്ളവന്‍ (240)

മനസ്സെന്നാല്‍ ഒരു ചിന്ത മാത്രമാണ് (ജ്ഞാ.13-5, 6 -4)

ഉപാധികളില്ലാത്ത ബ്രഹ്മം ഉപാധികളോടു കൂടിയതായി കാണപ്പെടുന്നു (239)

അവ്യക്തമെന്നാല്‍ പ്രകൃതിതന്നെയാണ് (ജ്ഞാ.13-5,6 -3)

സ്വയം വിഷ്ണുവാകാത്ത ഒരുവന് വിഷ്ണുവില്‍ നിന്നും യാതൊരനുഗ്രഹവും ലഭ്യമല്ല (238)

നാം എല്ലാവരും ഒരേ ആത്മാവാണ് (298)

ബുദ്ധി ജ്ഞാനത്തിന്‍റെ ഉറവിടമാണ് (ജ്ഞാ.13-5,6 -2)

ഭക്ത പ്രഹ്ലാദന്റെ കഥ (237)

സ്വപ്നത്തിലും സുഷുപ്തിയിലും ധ്യാനിക്കാന്‍ കഴിയുമോ ? (297)

ഞാനെന്നും എന്റേതെന്നും ഉള്ള കര്‍ത്തൃത്വഭോക്തൃത്വാഭിമാനം (ജ്ഞാ.13.5,6)

നാം അനന്താവബോധത്തിന്റെ നിതാന്തഭാസുരതയാണ് (236)

ദേഹമാണ് താന്‍ എന്ന ദേഹാത്മബുദ്ധി മാറ്റുക (296)

ക്ഷേത്രത്തിന്‍റെ പൂര്‍ണ്ണ ആധിപത്യം കാലത്തിനാണ് – കാലവാദികള്‍ (ജ്ഞാ.13.4-5)

സ്വാഭാവികമായി വന്നുചേരുന്ന കര്‍മ്മങ്ങളെ സഹജമായി ചെയ്യുക (235)

മനസ്സിനെ ഒരേ നിലയില്‍ നിര്‍ത്തുക (295)

ശരീരമായ ക്ഷേത്രം സ്വാഭാവികമായ ഒരു പ്രതിഭാസമാണ് – പ്രകൃതിവാദികള്‍ (ജ്ഞാ.13.4-4)

ഇക്കാണുന്നതെല്ലാം അനന്താവബോധമല്ലാതെ മറ്റൊന്നുമല്ല (234)

ഒരേ വിചാരത്താല്‍ ഏകാഗ്രമായിരിക്കുന്നതാണ്‌ ധ്യാനം (294)

സങ്കല്പമാണ് പ്രപഞ്ചത്തിന്‍റെ മൂലം – ബുദ്ധിവാദികള്‍ (ജ്ഞാ.13.4-3)

നീയും ഞാനും ഈ ലോകവുമെല്ലാം ബോധമല്ലാതെ മറ്റൊന്നുമല്ല (233)

അത്യാശ്രമികള്‍ക്കു ഒരു ബന്ധവും ഒന്നിനോടുമില്ല (293)

യഥാര്‍ത്ഥ ഉടമസ്ഥാവകാശം മൂലപ്രകൃതിക്കുള്ളതാണ് – സാംഖ്യമതം (ജ്ഞാ.13.4-2)

നിര്‍മമത പക്വമാവുമ്പോള്‍ ആത്മാന്വേഷണം താനേ ഉദിച്ചുയരും (232)

ഞാന്‍ ആരുടെയും ശിഷ്യനല്ല, ഗുരുവുമല്ല (292)

ജീവനാണ് ക്ഷേത്രത്തിന്‍റെ സമ്പൂര്‍ണ്ണ ഉടമസ്ഥന്‍ – ആചാരപ്രമാണവാദികള്‍ (ജ്ഞാ.13.4-1)

ആത്മാവിനെ തേടുകയും ആസക്തികളെ ഉപേക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുക (231)

ഈ ശരീരത്തെ ക്ഷേത്രമെന്നു വിളിക്കുന്നു (ജ്ഞാ.13.1, 2, 3)

ബുദ്ധികൂര്‍മ്മതയോടെയുള്ള കര്‍മ്മംകൊണ്ട് മനസ്സിനെ കീഴടക്കാം (230)

ഭക്തിയോഗം അമൃതത്വം തരുന്ന സാധനാമാര്‍ഗ്ഗം (ജ്ഞാ.12.20)