ആശാപാശങ്ങളുടെ കെട്ടുകള്‍ പൊട്ടിച്ച് ധര്‍മ്മാധര്‍മ്മങ്ങള്‍ക്കുമപ്പുറം ഉയരുക (268)

ഈശ്വരസങ്കല്പം (303)

ആത്മാവ് ഒരിക്കലും മലിനപ്പെടുന്നില്ല (ജ്ഞാ.13-32)

കര്‍മ്മനിരതനായിരിക്കുമ്പോഴും മനസ്സിന് പിടികൊടുക്കാതെയിരിക്കുക (267)

അഹംസ്ഫുരണവും അഹംവൃത്തിയും (302)

ആത്മാവ് സ്വയംസിദ്ധവും അനാദിയുമാണ് (ജ്ഞാ.13-31)

ജാഗരൂകമല്ലാത്ത മനസ്സ് അന്തമില്ലാത്ത കഷ്ടതകളിലേക്ക് നയിക്കുന്നു (266)

അറിവോടുകൂടി ആദിയോടു ചേര്‍ന്നിരിക്കുന്നതാണ് ധ്യാനം (301)

നാനാവിധത്തിലുള്ള രൂപങ്ങള്‍ ഒരേ ഒരു ബ്രഹ്മത്തില്‍ നിന്നും (ജ്ഞാ.13-30)

നിത്യ സാധന ആത്മസാക്ഷാത്കാരത്തിന് അവശ്യം വേണ്ടുന്ന ഒന്നാണ് (265)

സ്വരൂപാനന്ദം (300)

ആത്മാവ് നിഷ്ക്രിയമാണെന്നറിയുന്നവന്‍ പരമാത്മാവിനെ ദര്‍ശിക്കുന്നു (ജ്ഞാ.13-29)

സുഖവും വൈരാഗ്യവും (299)

ആത്മാവില്‍ നിന്നും ബാഹ്യമായി മറ്റൊന്നുമില്ല (264)

ഏകമായ പരമാത്മാവ് എല്ലായിടത്തും വസിക്കുന്നു (ജ്ഞാ.13-28)

ഗാധിയുടെ പൂര്‍വ്വ ജന്മാന്വേഷണം (263)

എല്ലാറ്റിലും പരമാത്മാവിനെ കാണുന്നവന്‍ ജ്ഞാനി (ജ്ഞാ.13-27)

ഗാധിയുടെ ബോധോദയം (262)

സൃഷ്ടിജാലങ്ങള്‍ പ്രകൃതിപുരുഷയോഗത്തിലൂടെ (ജ്ഞാ.13-26)

ഗാധിയുടെ പുനര്‍ ജന്മവും രാജ്യ ഭരണവും (261)

ബോധസ്വരൂപമായ പരമാത്മാവിലേക്ക് (ജ്ഞാ.13-24, 25)

ഗാധി എന്ന ഒരു ബ്രാഹ്മണന്റെ കഥ (260)

പുരുഷനേയും പ്രകൃതിയേയും അറിയുന്നവന് പുനര്‍ജന്മമില്ല (ജ്ഞാ.13-23)

ആത്യന്തികമായ സത്യവസ്തുവിനെ ഉപേക്ഷിക്കുന്നത് അപഹാസ്യമാണ് (259)

എല്ലാ ശരീരത്തിലും വസിക്കുന്ന പരമപുരുഷന്‍ (ജ്ഞാ.13-22)

നിസ്തന്ദ്രമായ, മനസ്സുറപ്പുള്ള, ആത്മാന്വേഷണമാണ് ഉത്തമം (258)

ജനനമരണങ്ങളുണ്ടെന്നുള്ള സങ്കല്പം (ജ്ഞാ.13-21)

പരംപൊരുളിനെ സാക്ഷാത്കരിക്കാന്‍ (257)

പ്രഹ്ലാദനെ പാതളചക്രവര്‍ത്തിയായി മഹാവിഷ്ണു അവരോധിക്കുന്നു (256)

കാരണവും കാര്യവും കര്‍തൃത്വവും പ്രകൃതിതന്നെ (ജ്ഞാ.13-20)