ഭഗവദ്ഗീത ജ്ഞാനേശ്വരി ഭാഷ്യത്തില്‍ നിന്ന്
ശ്ലോകം 37
അര്‍ജ്ജുനന്‍ പറഞ്ഞു:
അയതിഃ ശ്രദ്ധയോ പേതോ
യോഗാച്ചലിതമാനസഃ
അപ്രാപ്യ യോഗസംസിദ്ധിം
കാം ഗതിം കൃഷ്ണ! ഗച്ഛതി
അല്ലയോ കൃഷ്ണ, ആദ്യം ശ്രദ്ധയോടുകൂടി യോഗത്തില്‍ പ്രവേശിക്കുകയും പിന്നെ അതിനെ പൂര്‍ത്തിയാക്കുന്നതിനു വേണ്ടവണ്ണം പ്രവര്‍ത്തിക്കാതെ യോഗത്തില്‍നിന്ന് വ്യതിചലിച്ച് വിഷയത്തില്‍ പ്രവേശിച്ച മനസ്സോടുകൂടിയ ഒരുവന്‍ യോഗത്തിന്റെ പരമഫലമായ ബ്രഹ്മാനന്ദം അനുഭവിക്കാന്‍ കഴിയാതെ ഏതു ഗതിയെയാണ് പ്രാപിക്കുന്നത്?