ഭഗവദ്ഗീത ജ്ഞാനേശ്വരി ഭാഷ്യത്തില്‍ നിന്ന് അദ്ധ്യായം പതിനൊന്ന് വിശ്വരൂപദര്‍ശനയോഗം ശ്ലോകം 33
തസ്മാദ് ത്വമുത്തിഷ്ഠ യശോ ലഭസ്വ
ജിത്വാ ശത്രുന്‍ ഭുങ്‍ക്ഷ്വ രാജ്യം സമൃദ്ധം
മയൈവൈതേ നിഹാതഃ പൂര്‍വമേവ
നിമിത്തമാത്രം ഭവ സവ്യസാചിന്‍
അതുകൊണ്ട് എന്‍റെ ഇച്ഛ നടപ്പാക്കാന്‍ നീ എഴുന്നേല്‍ക്കൂ. ശത്രുക്കളെ ജയിച്ച് കീര്‍ത്തി ആര്‍ജ്ജിക്കൂ. ഐശ്വര്യ സമൃദ്ധമായ രാജ്യം അനുഭവിക്കൂ. ഞാന്‍ തന്നെ ഇവരെയെല്ലാം കൊന്നുകഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. അസ്ത്രവിദ്യാ വിശാദരനായ അല്ലയോ അര്‍ജ്ജുന, എന്‍റെ ഈ സംഹാരപ്രക്രിയയില്‍ നീ നിമിത്തമാത്രമായി ഭവിക്കൂ.
സത്യത്തില്‍ ഇവരുടെ ശാരീരികമായ പ്രവര്‍ത്തനശേഷി നിലനിര്‍ത്തുന്ന ശക്തി ഞാന്‍ നേരത്തേതന്നെ നശിപ്പിച്ചു കഴിഞ്ഞു. ഈ യോദ്ധാക്കളെല്ലാം കുശവന്‍റെ ഗൃഹത്തിലുള്ള കളിമണ്‍ പ്രതിമകളെപ്പോലെ നിര്‍ജ്ജീവമാണ്. പാവകളെ നൃത്തംചെയ്യിക്കുന്ന ചരടുപൊട്ടുമ്പോള്‍ വെറും സ്പര്‍ശനമാത്രയില്‍ അവ താഴെ വീഴുന്നതുപോലെ, നിമിഷങ്ങള്‍ക്കുള്ളില്‍ നിനക്ക് ഈ ശത്രുസൈന്യത്തെ ചിന്നഭിന്നമാക്കാന്‍ കഴിയും. അതുകൊണ്ട് അല്ലയോ അര്‍ജ്ജുനാ, ഉണരൂ, വിവേകിയെപ്പോലെ പ്രവര്‍ത്തിക്കൂ. വിരാടത്തില്‍ ഗോഹരണം നടന്ന വേളയില്‍ നീ ഈ കൗരവസേനയെ മോഹാസ്ത്രം അയച്ച് അസ്തപ്രജ്ഞമാക്കുകയും ഭീരുവായ ഉത്തരനെക്കൊണ്ട് അവരുടെ വസ്ത്രങ്ങള്‍ അഴിപ്പിച്ചെടുക്കുകയും ചെയ്തില്ലേ? ഇപ്പോള്‍ ഇവിടെ കാണുന്ന സൈന്യം അന്നത്തെ ശത്രുക്കളേക്കാള്‍ ബലഹീനമാണ്. ഈ സൈന്യത്തെ അനായസേന നശിപ്പിച്ച് ശാശ്വതമായ കീര്‍ത്തി സമ്പാദിക്കൂ. അര്‍ജ്ജുനന്‍ ഏകനായി കൗരവസേനയെ തോല്‍പിച്ചുവെന്ന് ആളുകള്‍ ഉദ്ഘോഷിക്കട്ടെ. ഇതു കേവല വിജയമല്ല. ഈ വിജയം നിനക്ക് ഒരു സാമ്രാജ്യം മുഴുവന്‍ നേടിത്തരും. അതുകൊണ്ട് അല്ലയോ പാര്‍ത്ഥാ, നീ എന്‍റെ ഒരു ഉപകരണമായിത്തീരൂ.